11/4/09
(တရားတစ္ခြန္း ပတၱျမားတစ္ဇြန္း)ေယာနိေသာ မနသီကာရ
စကားတစ္ခြန္း ဟာ ပတၱျမားတစ္ဇြန္း မက တန္ဖုိးရွိလြန္းလွလုိ႕ အရြယ္ငယ္ေပမယ့္အသိဥာဏ္ၾကြယ္တဲ့
ကုိရင္ေလးေဟာခဲ့တဲ့တရားျဖစ္လာပုံကုိ မွ်ေဝခ်င္ပါတယ္။ဟုိငယ္ငယ္ အိမ္ေထာင္သည္ဘဝက
ရုန္းရင္းကန္ရင္းၾကဳိးစားရင္း ကြ်န္ေတာ့္ ဘဝရဲ႕ပထမဆုံး ရဟန္း ဒကာ အျဖစ္ ကုိေရာက္ရွိနဳိင္ခဲ့တယ္။
အဲဒီတုန္းက ကြ်န္္ေတာ္ အသန္႕ရွင္း အစင္ၾကယ္ဆုံး ရွာေဖြထားတဲ့ ဥစၥာပစၥည္းထဲမွ လွဴတန္းခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္။
ဒါနအနွစ္ ရဟန္းဒကာ ေအာင္ပြဲအျဖစ္ ကြ်န္ေတာ့္သက္တမ္း ရဲ႕ အရင္ဦးဆုံး ေလာဘကုိ အနဳိင္တုိက္ထုတ္
နဳိင္တဲ့ ဒါနေအာင္ပြဲ ကုိဆင္ႏႊဲ နဳိင္ခဲ့တယ္။မရိွလုိ႕မလွဴ ၊ မလွဴလုိ႕မရွိဆုိသလုိဘဲ ဒီတုန္းက ေလာဘနဲ႕
အေလာဘ လြန္ဆြဲပြဲမွာ အနွဴိင္းမဲ့ ဒါနစစ္စစ္က ေအာင္ပြဲခံနဳိင္ခဲ့ပါတယ္။မွတ္မိပါေသးတယ္။ ဒီတုန္းက
ေရႊတစ္က်ပ္သားမွ တစ္ေထာင္ေက်ာ္ေစ်းရွိပါေသးတယ္။ ေမာပန္းစြာရွာေဖြလုိ႕ရလာတဲ့ ေငြခုနွစ္ေထာင္ေက်ာ္
ကုိ အကုန္လုံး ပုံုုျပီး ရဟန္းခံဒကာ အျဖစ္ အလွဴျပဳခဲ့တယ္။ အဲဒီအလွဴပြဲမွာ အလွဴျပဳလုပ္မဲ့ေနရာ ျဖစ္တဲ့
“ေၾကာင္းပန္းေတာရတုိက္”တုိ႕ အသြား မုံရြာေၾကာင္ပန္း ဓမၼာရုံမွာ ေခတၱ ခရီးတစ္ေထာက္နားရင္း
ကုိယ္ေတြ႕ၾကဴံခဲ့ရတဲ့ တကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္ေလး တစ္ခုပါ။ ဒီတုန္းက ဝမ္းသာပီတိေဇာအဟုန္ေၾကာင့္
ခရီးၾကမ္းေပမယ့္ပင္ပန္းရမွန္းမသိ ဇနီးမယား သၼီး သားေတြနဲ႕အတူ ခရီးေရာက္မဆုိက္ေက်ာင္းဝင္းအတြင္း
သစ္ပင္အုိၾကီးတစ္ပင္ေအာက္မွာ ကေလးသုံးေယာက္နဲ႕အတူေခတၱ ေမာပန္းစြာ အနားယူေနခဲ့တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းဝင္းအတြင္း ေသနာသနဝတ္ (ကုိရင္ေလးတုိ႕ဝတၱရား) ျပဳေနတဲ့ကုိရင္ေလးတစ္ပါးကု္ိ
ၾကည္ညဳိဖြယ္ရာဖူးေတြ႕လုိက္ရပါတယ္။ဒီျမင္ကြင္းကေတာ ့ဆန္႕က်င္ဖက္ျမင္ကြင္းေလးတစ္ခုပါ။
ကုိရင္ေလးက ေက်ာင္းဝင္းအတြင္းမွာ အမွဳိက္သရုိက္ေတြကုိသန္႕ရွင္းေနဆဲ ပါလာတဲ့ကေလးသုံးေယာက္က
ေတာ့ ကေလးသဘာဝ အမွဳိက္ဖြကာ ေဆာ့ကစားေနဆဲေပါ့။ကုိယ့္စိတ္နဲ႕နဳိင္း မရုိင္းဆု္ိသလုိ ကုိယ္ဟာကုိ
ဒီလုိျပန္ေတြးမိတယ္ “ငါသာဆုိရင္ အခုလုိသန္႕ရွင္းေအာင္အမွဳိက္ လွည္းရွင္းေနစဥ္မွာ အမွဳိက္ရွဳပ္သူအေပၚ
အျပစ္တင္မိမွာအမွန္ပါဘဲ”။ ငါ့မွာဒီစိတ္မ်ဳိးျဖစ္ေနရင္ ကုိရင္ေလးရဲ႕စိတ္ထားကုိလည္းေမးၾကည့္မယ္လုိ႕
အေတြးေပၚလာျပီး
“ကုိရင္ေလးဘုရား တပည့္ေတာ္သာဆုိရင္အခုလုိသန္႕ရွင္းေရးလုပ္ခုိက္ အမွဳိက္ရွဳပ္သူေပၚလာရင္ စိတ္ဆုိးမိမွာအမွန္ဘဲ။ ကုိရင္ေလးရဲ႕စိတ္သေဘာထား ကုိလည္းအမိန္႕ရွိပါဘုရား”
လုိ႕ေလွ်ာက္ေတာ့ ကုိရင္ေလး ကဒီလုိျပန္ေျပာလုိက္တယ္။
“အမွဳိက္ရွဳပ္တဲ့သူရွိမွအမွဳိက္ရွင္းရမွာ။ အမွဳိ္က္မ်ားမ်ားရွဳပ္ေလေလေကာင္းေလ။ ကုသုိလ္မ်ားမ်ားရေလ ဘဲေပါ့ ဒကာၾကီးရဲ႕”
အံ့ၾသဖုိ႕ေကာင္းေလာက္ေအာင္ နွလုံးသြင္းမွန္တဲ့ ကုိရင္ေလးပါလားလုိ႕ ေလးစားၾကည္ညဳိမိပါတယ္။ဒီတုန္းက
စကားတစ္ခြန္းဟာ အမွတ္တမဲ့နဲ႕ မေတာင္းဘဲကုိရင္ေလးေဟာခဲ့တဲ့တရားတစ္ပုဒ္ဆုိသာ မသိသာခဲ့ဖူး။
ေနာက္ေတာ့ ၾကာေလေလ ေဟာင္းေလေလ အက်ဳိးရွိေလေလ ျဖစ္လာခဲ့ရေတာ့တယ္။ ဘဝမွာ ၾကဳံလာသမွ်
ေလာကဓံတရားကုိ ရင္ဆုိင္ေျဖရွင္းရာမွာ အကာင္းဆုံး အသုံးဝင္လွတဲ့ နည္းလမ္းျဖစ္ေၾကာင္း တစ္စထက္
တစ္စနားလည္ လာခဲ့ ရပါတယ္။အရာရာကုိ ခြင့္လႊတ္သည္းခံစ္ိတ္နဲ႕ အေကာင္းျမင္ဝါဒ
ရွိျပီးနွလုံးသြင္းမွန္ရင္ကုသုိလ္အက်ဳဳိးဆထက္တစ္ပုိး တုိးပြားလာၾကမွာပါ။ ေၾသာ္... သူေတာ္ေကာင္းတုိ႕ထုံး
နွလုံးမူၾကမယ္ဆုိ အရာခတ္သိမ္း ဘဝခတ္သိမ္း ေအးခ်မ္းသာယာျပီး တစ္စထက္တစ္စ တစ္ဘဝထက္
တစ္ဘဝ တုိးတက္ၾကီးပြား အက်ဳိးမ်ားလာၾကမွာ အမွန္ပါဘဲ။ ကုိရင္ေလးရဲ႕ တရားတစ္ခြန္းက
တစ္ကယ္ဘဲပတၱျမားတစ္ဇြန္း လုိတန္ဖုိးရွိလွပါတကား။
အည့ံပန္း(ပတၱျမားေျမ)
11/3/09
မဟာကမၼဌာနာစရိယဘြဲ႕တံဆိပ္ေတာ္ရ ဘဒၵႏ ၱေသာဘဏ ၏ၾသဝါဒမ်ား
အနႏ ၱငါး ဂုဏ္ေတာ္မ်ား
ဝပ္တြား ဦးနွိမ္အိပ္။
ရတနာသုံးပါး ဂုဏ္ေတာ္မ်ား
ၾကဴိးစားပုတီးစိပ္။
သတၱဝါမ်ား ေမတၱာထား
ပြားမ်ားျပီးမွအိပ္။
ခႏၶာငါးပါး ရုပ္နာမ္မ်ား
ပြားမ်ားဆင္ျခင္အိပ္။
(လူမုိက္အလုပ္ မလုပ္နဲ႕)
ကာယကံမုိက္ ဒုစရုိက္
လူမုိက္အလုပ္ မလုပ္နွင့္။
ဝစီကံမုိက္ ဒုစရုိက္
လူမုိက္စကား မေျပာနွင့္။
မေနာကံမုိက္ ဒုစရုိက္
လူမုိက္အၾကံ မၾကံနွင့္။
(တရားမပါဆင္းရဲမွာ)
ဒါနမပါ ေသေသာခါ
ဥစၥာဓန ဆင္းရဲၾက၏။
သီလမပါ ေသေသာခါ
ေရာဂါဘယ ေပါမ်ားၾက၏။
ဘာဝနာမပါ ေသေသာခါ
ခႏၶာ ဒုကၡ ၾကီးမားၾက၏။
(အညံ့ပန္း ပတၱျမားေျမ)
10/29/09
သူေတာ္ေကာင္းတုိ႕၏သေဘာ
နံ႕သာတုန္းသည္ မီးရွဳိ႕သူကုိ မကြ်မ္းမခ်င္း အနံ႕ျဖင့္ ေမႊးေစ၏။
သူေတာ္ေကာင္းသည္ မိမိကုိ ညွင္းဆဲေသာ သူကုိေသာ္လည္း မေသမခ်င္း အက်ဳိးေဆာင္၏။
(ေၾကာင္ပန္းမေထရ္ျမတ္တစ္ပါး)
ထပ္ဆင့္တင္ျပသူု
အည့ံပန္း(ပတၱျမားေျမ)
10/22/09
ျပႆနာ (၁)
“ဟူး” (သက္ျပင္းရွည္ခ်ကာေလမွဳတ္ထုတ္လုိက္ေသာအသံ)
မေျပာခ်င္ပါဘူးဗ်ာ။ တကၠဆီကားဆရာက လူမည္းေကာင္ ဗ်။ အခုထိမွတ္မိေသးတယ္။ ဒီလူအရပ္ကနည္းတာမဟုတ္ဘူး။ အနည္းဆုံး ၆ေပ ၅ေလာက္ရွိတယ္။ လူေကာင္ကၾကီးပါတယ္ဆုိ စကားေျပာတဲ့အသံကလည္းက်ယ္လုိက္တာဗ်ာ ျမန္မာျပည္က ငါးစိမ္းသည္ေတာင္ထုိင္ငုိသြားမယ္။ တကၠဆီ ကတန္းစီျပီး ေတာ့ ကုိယ့္အလွည့္က် စီးရတာဗ်။
ဟားဟားေျပာလုိက္အုန္းမယ္ ေနာက္တခုေလာက္ အဲဒီလုိတန္းစီတာက ေနရာတုိင္းမွာဗ်။ စာၾကည့္တုိက္၊ေဆးခန္း၊ ထမင္းဆုိင္၊ဘဏ္၊ရုပ္ရွင္ရုံတုိ႕အစုံဘဲဗ်ာ။ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ဗ်ာ ေနာက္ဆုံးအိမ္သာ ကအစတန္းစီရတယ္။ ဒီေတာ့သတိေတာ့ထားေပါ့ဗ်ာ။ အိမ္သာတက္မယ္ဆုိၾကဳိၾကဳိတင္တင္သြားေပါ့။ ရန္ကုန္မွာလုိ လူလည္က်ျပီး တန္းစီတာကုိေက်ာ္တာတုိ႕၊နားလည္မွဳ႕ေလးလုပ္တာတုိ႕ ဘာတုိ႕လုပ္လုိ႕လုံးဝမရဘူး။ လုပ္လုိ႕ကေတာ့လား ဗ်ာ ျမန္မာျပည္မွာမ်ဴိးၾကီး show ကုိ စပီကာနားမွာ သြားနားေထာင္တာကမွ ခင္ဗ်ား နားကသက္တာအုန္းမယ္။နားကုိ အဲဒီလုိအေထာင္းခံရတာ ခင္ဗ်ားအဲဒီေနရာကမထြက္သြားမျခင္းေပါ့ဗ်ာ။
အင္း...စကားဆက္လုိက္ပါအုန္းမယ္။ အဲဒီေတာ့ဗ်ာ လူမည္းေကာင္ၾကီးကားကုိမစီးခ်င္လုိ႕ကုိမရဘူး။ သူ႕ေနာက္ က ကားဆရာေတြကလည္း လူမည္းေတြဘဲဗ်။ ဒီေတာ့ဗ်ာရွင္းရွင္းေျပာရရင္ အာဂသတၱ္ိေမြးျပီးစီးလာခဲ့တယ္ ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။ က်ြန္ေတာ့္ေခါင္းထဲမွာေတာ့ အင္းဒီေကာင္ၾကီး ငါ့ကုိ မဟုတ္တဲ့ေနရာေတြမ်ား ေခၚသြားမလားဆုိျပီး စုိးရိမ္စိတ္က ေတာ့ အျပည့္ေပါ့ဗ်။ က်ြန္ေတာ္ကံေကာင္းပါတယ္။ တလမ္းလုံးဘုရားစာရႊတ္ျပီး လုိက္လာတာ လူမည္းၾကီး က (port authority bus terminal) ကုိေရာက္ေအာင္ပုိ႕ေပးခဲ့ပါတယ္။ ျပႆနာတခုကဒီမွာစေတာ့တာဘဲ။ က်ြန္ေတာ့္ ရဲ႕ ခရီးေဆာင္အိတ္ေတြက အားလုံးေပါင္း ၄အိပ္ဗ်ာ။ လက္ကုိင္အိတ္က ၂အိတ္ အားလုံးေပါင္းရင္၆အိတ္ဗ်ာ။ အဲဒါကု္ိဘယ္လုိသယ္တယ္ေအာက္ေမ့လဲ။
ျမန္မာျပည္ကဘဲဗ်။ ဒီေလာက္ေတာ့မညံ့ပါဘူး။လမ္းထိပ္မွာရွိတဲ့ ရဲ ကုိ္သြားေခၚလာျပီး အိတ္ေတြကု္ိၾကည့္ခုိင္းထားျပီး တစ္အိတ္ျပီး တစ္အိတ္ ေျမေအာက္ထပ္၃လႊာကုိ သယ္တာေပါ့။ အဲဒီကားဂိတ္ကအၾကီးၾကီးဗ်။ ျမန္မာျပည္က ေလယာဥ္ကြင္းထက္၂ဆေလာက္ပုိၾကီးမယ္ထင္တာဘဲ။ က်ြန္ေတာ္စီးရမယ့္ ကားဂိတ္ေလး က ေျမေအာက္ထပ္၃လႊာမွာ။ ၾကဳံတုန္းေလးထပ္ေျပာလုိက္အုန္းမယ္။ နယူးေယာက္ က လူေတြအားလုံး က ၾကြက္ေတြနဲတူတူဘဲဗ်။ ေျမေအာက္ထပ္မွာေနၾကတယ္ ေျမေအာက္ထပ္မွာ ကားသြားစီးရတယ္။ ေျမေအာက္မွာဘဲ (subway) စီးရတယ္။ေျမေအာက္နဲ႕ကုိမလႊတ္ေတာ့ ၾကြက္ေတြနဲ႕ထူးမျခားနားပါဘဲ။
အင္း.....အဲဒီလုိနဲ႕ေပါ့ မင္းသားေလး က်ြန္ေတာ္ကမ်ာမွာေတာ့ ကံေကာင္းစြာနဲ႕ ဘက္စ္ ကားေပၚကုိ ေရာက္သြားခဲ့တယ္။ ဒီၤဟာေတြကုိၾကည့္ျပီး ဒါေလမ်ားလြယ္လုိက္တာလုိ႕မေျပာနဲ႕ေနာ္။ က်ြန္ေတာ္ ဒီလုိအလြယ္တကူျဖစ္ေအာင္ က်ြန္ေတာ့္အစ္မက ျမန္မာျပည္မွာတုန္း ကရင္းေျမပုံေတြၾကည့္။ တကၠစီဘယ္လုိစီးရလဲဆုိတာ ကုိဟုိေမးဒီေမးလုပ္ အစုံဘဲဗ်ာ။ ၾကဳိတင္ျပင္ဆင္မွဳ ေတြလုပ္ခဲ့ရတာကုိေျပာတာပါ။ က်ြန္ေတာ္ေက်ာင္းတက္ရမယ့္ျမိဳ႕ေလးကုိလည္းေရာက္ေရာ ေျပာျပီးသားေလး ဗ်ာ တပတ္ေလာက္ေစာေနပါတယ္ဆုိ ေက်ာင္းမွာ (student advisor) တစ္ေယာက္ဘဲရွိတယ္။ ဒါေတာင္ သူ႕ကုိ ကြ်န္ေတာ့္အမကၾကဳိတင္ဖုန္းဆက္ျပီး ဘက္စ္ကားဂိတ္ကေန ေက်ာင္းအေရာက္ ပုိ႕ေဆာင္ခ ၾကဳိေပးထားလုိ႕။ မဟုတ္ရင္ဘယ္နားသြားအိပ္ရမလဲေတာင္မသိဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ေနရတဲ့ ေက်ာင္း အေဆာင္ က ၉ ထပ္မွာဗ်။ အဲဒီ (advisor) ေပါ့ က်ြန္ေတာ့္ကုိ အေဆာင္ က အခန္းေရွ႕မွာခ်ျပီး သူ႕ဖုန္းနံပါတ္ေပးျပီးထြက္သြားခဲ့ေတာ့တာဘဲဗ်ာ။ က်ြန္ေတာ္လည္း အခန္းထဲမွာ ရွင္းလင္းေရးလုပ္ျပီး ေနခဲ့တယ္။ အားလုံးျပီးသြားတဲ့အခါမွာ ကြ်န္ေတာ့္ ကုိကြ်န္ေတာ့္ဝမ္းဗုိက္က ဆႏၵ ေတြျပေနတာေပါ့။ ကီြးကြီး နဲ႕ေအာ္တာဗ်ာ ကြ်န္ေတာ့္ေဘးအခန္းမွာလူရွိရင္ၾကားရမယ္ထင္တာဘဲ။ က်ြန္ေတာ္လည္း ဘယ္ရမလဲ (advisor) ကုိ ဖုန္းေခၚ ျပီးသူ႕ကုိလွမ္းေမးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ဗုိက္ဆာလုိ႔ ဘယ္မွာ စားေသာက္ဆုိင္ရွိမလဲေပါ့ဗ်ာ။ သူ ကေတာ့သူသိသေလာက္ေျပာရွာပါတယ္။ ခက္တာက ဗ်ာကြ်န္ေတာ့္အက်င့္က ဗုိက္စာရင္ ထၼင္း မစားရရင္ ကုိမေနနဳိင္ တာဘဲဗ်။ (asian) ေတြစားတဲ့ထၼင္းဆုိင္ကမရွိဘူးဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ တတ္နဳိင္သေလာက္ရွာတာဘဲဗ်ာ။ ဒါ့ေပမယ့္ ဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္ဘယ္ေလာက္ၾကီးဘဲဆုေတာင္းေတာင္း ဆႏၵ ကမျပည့္ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီေန႕က ဘီစကစ္ မုန္႕ေလးစားျပီး ေရေသာက္ ဗုိက္ေမွာက္ ေနခဲ့ရတယ္ဗ်။ ေနာက္တေန႕က်ေတာ့ အျပင္ထြက္ျပီး ထၼင္းဆုိင္ရွာတာေပါ့။ရွာပုံေတာ္ထြက္တာေျမျဖဴနွစ္ေခ်ာင္းနဲ႕၊လိပ္စာ စာရြက္နဲ႕ေပါ့။ လမ္းေထာင့္ေတြေရာက္တုိင္း တုိင္ေတြမွာ ျမန္မာလုိေတြေရးမွတ္ျပီး ဘယ္ေကြ႕ညာေကြ႕ အမွတ္အသားေတြလုပ္ခဲ့တယ္။ ခင္ဗ်ားကေတာ့ထင္မွာဘဲ ဒီလူပါးစပ္မပါဘူးနဲ႕တူတယ္လုိ႕။ က်ြန္ေတာ္ပါးစပ္ပါပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ေမးရမယ့္လူေတြက တေန႕လုံးေနမွ ၂ ေယာက္စ ၃ေယာက္စဘဲရွိတာဗ်။ ဒီေတာ့သူတုိ႕ကုိသြားေမးလဲသူတုိ႕ေတြက က်ြန္ေတာ္ လုိခ်င္တဲ့ အေျဖကုိမေပးခဲ့ပါဘူးဗ်ာ။ ဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္္မွာ အေမထည့္ေပးလုိက္တဲ့ လက္ဖက္ေတြရယ္၊အေၾကာ္ဆန္ေတြရယ္၊ငါးပိေထာင္းေလးရယ္ကုိ ဘီစကစ္တုိ႕ ေပါင္မုန္႕တုိ႔မွာ သုုတ္ျပီး တပါတ္ေလာက္စခန္းသြားခဲ့ရေတာ့တာေပါ့။တပါတ္ေလာက္ၾကာမွ ကုိရီးယားတုိ႕၊ဂ်ပန္တုိ႕၊တရုပ္တုိ႕ အစရွိတဲ့ေက်ာင္းသားေတြေရာက္လာမွ သူတုိ႕နဲ႕အတူလုိက္ျပီ ထမင္းအုိးေတြဝယ္ရတယ္ဗ်ာ။ ဆန္ေရာင္းတဲ့ေနရာလည္းတစ္ျမဳိ႕လုံးမွာ တစ္ဆုိင္ဘဲရွိတယ္။ အဲဒီဆုိင္ကလည္း မန္ဘာဖြင့္ျပီး ဝယ္ရတာဆုိေတာ့ မန္ဘာေၾကး ေတြေပးရတာေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္မွစုံစမ္းလုိ႕ သိရတာ အဲဒီျမဳိ႕တစ္ျမဳိ႕လုံး မွာ (asian) စားေသာက္ဆုိင္တစ္ဆုိင္ဘဲျမဳိ႕လယ္ေကာင္မွာရွိတယ္တဲ့ဗ်ာ။အင္း ဘာဘဲေျပာေျပာေပါ့ လက္ဖက္နဲ႕ ေပါင္မဳန္႕ထည့္ျပီးစားၾကည့္တာအုိေကပါတယ္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတုိ႕လဲစမ္းျပီး စားၾကည့္ၾကေပါ့။ က်ြန္ေတာ့္အေၾကာင္း ကုိဒီေနရာမွာခဏ နားအုန္းမယ္။ ေနာက္မွဆက္ေျပာတာေပါ့ဗ်ာ။ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႕ျပီးေအာင္ဖတ္ေပးတာ ေက်းဇူးဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ့္လုိအျဖစ္မ်ဳိးမၾကဳံပါေစနဲ႕လုိဆႏၵျပဳရင္း...
အညၾတ(ေခတၱနယူးေယာက္)
10/11/09
အရွိနွင့့္အသိ
ျမင္တာ ဘာလဲ (စိတ္, တရားဘဲ)
ၾကားတာ ဘာလဲ (စိတ္, တရားဘဲ)
နံတာ ဘာလဲ (စိတ္, တရားဘဲ)
စားတာ ဘာလဲ (စိတ္, တရားဘဲ)
ေတြ႕တာ ဘာလဲ (စိတ္, တရားဘဲ)
ၾကံတာ ဘာလဲ (စိတ္, တရားဘဲ)
အျမင္ခံတာ ဘာလဲ (အဆင္း, ရုပ္တရားဘဲ)
အၾကားခံတာ ဘာလဲ (အသံ, ရုပ္တရားဘဲ)
အနံခံတာ ဘာလဲ (အနံ႕, ရုပ္တရားဘဲ)
အစားခံတာ ဘာလဲ (အရသာ, ရုပ္တရားဘဲ)
အေတြ႕ခံတာ ဘာလဲ (အေတြ႕ဓါတ္, ရုပ္တရားဘဲ)
အၾကံခံတာ ဘာလဲ (ရုပ္,နာမ္နွစ္ပါး နိဗၺာန္ ပညတ္ အကုန္ရ)
(ေျခာက္ပါးဒြါရတံခါးဝမွာ)
ပုဂၢဳိလ္မျဖစ္၊သတၱဝါမျဖစ္၊အသက္မျဖစ္၊ငါမျဖစ္
ရုပ္,နာမ္တရား နွစ္ပါးသာ ျဖစ္ၾကကုန္၏။
ရုပ္တရားကလည္း ေဖာက္ျပန္ပ်က္
နာမ္တရားကလည္း ညြတ္သိပ်က္
ျဖစ္ျပီးပ်က္တာ မျမဲပါ ရမွာ (အနိစၥ) သာ
မျမဲဆုိကဆင္းရဲလွ (ဒုကၡ) တစ္ပါးသာရ
မျမဲဆင္းရဲအလုိမၾက ဘာတစ္ခုမွ ငါမရ မုခ်(အနတၱ)
ရုပ္နာမ္ တရား နွစ္ပါးလုံး နိစၥ သုခ အတၱ မရ
အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ ရ။
ရုပ္နာမ္တရားနွစ္ပါးလုံးသည္ စင္စစ္ဆင္းရဲမွန္လွ ဒုကၡသစၥာတရားၾကီးပါတကား။
အညံ့ပန္း(ပတၱျမားေျမ)
TIME IS GOLD.SO, DO YOUR BEST AND JUST DO IT NOW.
အသိေရာ အက်င့္ပါ ျပည့္စုံလွ်က္
အသက္ရွင္ေနရျခင္းသည္းလည္းေကာင္း
အုိေနရျခင္းသည္လည္းေကာင္း
နာေနရျခင္းသည္လည္းေကာင္း
ေသေနရျခင္းသည္လည္းေကာင္း
စင္စစ္မေတြ ခ်မ္းသာလွပါေပသတည္း။
စိတ္ေကာင္းရွိဖုိ႔ပထမ
စိတ္ရင္းအတုိင္းမုခ်အက်ိဳးေပးမည္။
ဘယ္သူတရားပ်က္ပ်က္ကုိယ္မပ်က္နဲ႕။
ဤေလာက၌
ဘုရားသည္သာအျမတ္ဆုံးရတနာ
တရားသည္သာအျမတ္ဆုံးရတနာ
သံဃာသည္သာအျမတ္ဆုံးရတနာ
ဤအျမတ္ဆုံးရတနာသုံးပါးအား
တကယ္တန္းသိေအာင္၊တကယ္တန္းရွိေအာင္
အားထုတ္နဳိင္ေသာသူတုိ႕သာလွ်င္
ရတနာရွိရာ ရတနာလာဆုိသည့္စကားအတုိင္း
ပစၥဳပၸန္ခ်မ္းသာသည္လည္္းေကာင္း
တမလြန္ခ်မ္းသာသည္လည္းေကာင္း
နိဗၺာန္ခ်မ္းသာသည္လည္းေကာင္း
မုခ်ဧကန္ရရုိးမွန္ပါေပ၏။
အညံ့ပန္း(ပတၱျမားေျမ)
ရေလ လုိေလ အုိတေစၦ
ေညာင္ပင္တေစၦ ေဝေလေလ
နင္ဘယ္ကုိင္းမွာေန (ေညာင္ကုိင္းမွာေန)
နင္ဘာသီးစား (ေညာင္သီးစား)
နင္ဘာေရေသာက္ (ေညာင္ေရေသာက္)
နင္ဘယ္သူ႕ေျခာက္ (နင္တုိ႕အားလုံးေျခာက္)
(ဒါဆု္ိေညာင္ပင္တေစၦ မွာ သူတေယာက္တည္းအဖုိ႕ ေနစရာ၊စားစရာ၊ေသာက္စရာ အျပည့္အစုံပုိလွ်ံစြာ
ရွိခဲ့ပါတယ္။ သူရဲ႕စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ ခြဲေဝေပးရမွာ စုိးရိမ္တာေၾကာင့္ ေညာင္ပင္လာသူတုိင္းကုိ သူဟာ
ေလာဘၾကီးစြာေျခာက္လန္႔ေစခဲ့တယ္။)
ဒါေၾကာင့္ရေလလုိေလအုိတေစၦ ဆုိတာ ဘယ္ေသာအခါမွာ ျဖည့္၍ မျပည့္နဳိင္တဲ့ ေလာဘအုိးၾကီးပါတကား။
ေလာဘထူထူ တေစၦတူ
ရန္သူအစစ္ေပ။
အညံ့ပန္း(ပတၱျမားေျမ)
10/6/09
ယူးအက္စ္ေအ ဒီဗီ ကံစမ္းမဲ အစီအစဥ္
http://www.dvlottery.state.gov/photo.aspx
ေဖာင္ျဖည့္ရန္အဆင္သင့္ျဖစ္ပါက ေအာက္ပါဆုိဒ္တြင္ဝင္ျဖည့္ပါ။
http://www.dvlottery.state.gov/application.aspx
သင္၏နာမည္စာရင္းျဖင့္တစ္ၾက္ိမ္သာျဖည့္ခြင့္ရွိသည္။ သုိ႕ပါ၍ သင္ဝင္ေရာက္ ကံမစမ္း ခင္တြင္ သင္မရွင္းသည့္ အေၾကာင္းအရာကုိ comment ေနရာတြင္ေမးျမန္းနဳိင္သည္။ မိတ္ေဆြအားလုံးကံေကာင္းၾကပါေစလုိ႕ ဆုေတာင္းလုိက္ပါသည္။
ေမတၲာျဖင့္
အညၾတ(ေခတၱနယူးေယာက္)
10/4/09
ဝိပႆနာ ဖြင့္ဆုိခ်က္
မေက်နပ္စရာေၾကာင့္ ျဖစ္ေစ
ေလာကဓံေၾကာင့္ တုန္လွဳပ္ေနသူမွန္သမွ်
ေလာက ကုိအရွဳံးေပးေနသူၾကီးပါဘဲ။
(မေထရ္ျမတ္တပါး)
ဝိပႆနာဆုိတာ
အတိတ္ကုိလည္း မေဖာ္နဲ႕။
အနာဂတ္ကုိလည္း မေျမာ္နဲ႕။
ပစၥဳပန္ ကုိလည္း မေခ်ာ္နဲ႕။
ပစၥဳပန္တုိင္းကုိ အဓိပၸါယ္ရွိရွိ ရွင္သန္ပါ။
အမွန္တရားဆုိတာ ပစၥုဳပန္တုိင္းမွာရွိပါတယ္။
ပစၥဳပန္တုိင္း ကုိ နားလည္တာဝိပႆနာပါ။
အရွိ နဲ႕ အသ္ိ ကုိက္ညီေနတာ
အျဖစ္နဲ႕ အပ်က္ကု္ိျမင္ေနတာ ဝိပႆနာပါ။
အညံ့ပန္း (ပတၳၱျမားေျမ)
ေက်းဇူးရွင္ ေၾကာင္ပန္း ပဥၥမ နာယက ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး၏ ၾသဝါဒမွ
ေၾသာ္...
ျပဳရင္း ျပင္ရင္း ေစာင့္ေရွာက္ရင္းက
အုိျခင္း ေတြ႕ၾက ကြင္းမရ
ဇာတိ ေၾကာက္စရာ။
ေၾသာ္...
ျပဳရင္းျပင္ရင္း ေစာင့္ေရွာက္ရင္းက
နာျခင္း ေတြ႕ၾက ကြင္းမရ
ဗ်ာတိ ေၾကာက္စရာ။
ေၾသာ္...
ျပဳရင္းျပင္ရင္း ေစာင့္ေရွာက္ရင္းက
ေသျခင္းေတြ႕ၾက ကြင္းမရ
မရဏ ေၾကာက္စရာ။
ဇာတိေၾကာင့္သာ အုိရမွာ
ဇာတိေၾကာင့္သာ နာရသာ
ဇာတိေၾကာင့္သာ ေသရရွာ
ေၾသာ္... ဇာတိ ဇာတိ ဇာတိ
ေၾကာက္စရာပါ။
အညံ့ပန္း (ပတၱျမားေျမ)
9/16/09
ငါးမိနစ္ေလး
တစ္ေန႔တာရဲ႕ ညေနပုိင္းအခ်ိန္...ပန္းျခံတစ္ခုရဲ႕ ကေလးေတြေဆာ့ကစားတဲ့ ကစားကြင္းငယ္ေလး တစ္ခုမွာ
ကေလးငယ္တစ္ဦးရဲ႕ မိခင္ဟာ တစ္ျခားကေလးငယ္တစ္ဦးရဲ႕ ဖခင္ နဲ႔မလွမ္းမကမ္းမွာ ထုိင္ျပီး
စကားလက္ဆုံၾကေနခဲ့တယ္။ အမ်ဳိး သမီးျဖစ္သူက “ဟုိမွာ ဒန္းစီး ေနတဲ့ကေလး ကကြ်န္မရဲ႕ သားေပါ့”
သူမက အနီေရာင္ ဆြယ္တာဝတ္ထားတဲ့ အသက္၆နွစ္အရြယ္ကေလး ငယ္ေလး ကုိလက္ညွိဳးထုိးျပီး
လွမ္းေျပာလုိက္တယ္။ “ကေလးက ေတာ္ေတာ္လိမၼာ မဲ့ပုံပါဘဲဗ်ာ” အမ်ဳိးသားျဖစ္သူက ျပန္လည္
ေျပာလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ “ဟုိဖက္မွာကစားေနတဲ့အျပာေရာင္ဝတ္ထားတဲ့ ကေလးကေတာ့
က်ြန္ေတာ္သားပါ” အမ်ဳိးသားျဖစ္သူဟာ အဲဒီလုိေျပာရင္းသူရဲ႕လက္မွာပတ္ထားတဲ့နာရီဆီကုိ
မ်က္စိ ေရာက္သြားျပီး သားျဖစ္သူ ကုိလွမ္းေခၚလုိက္တယ္။“သားေလးသီဟေရ...အိမ္ျပန္ရေအာင္သား”
သားျဖစ္သူက ေခါင္း ကေလး ျငိမ့္ျပလုိက္ျပီး ဖခင္ျဖစ္သူကုိဒီလုိလွမ္းေျပာလုိက္တယ္။
“ေဖေဖ ေရ ေနာက္ထပ္ ၅မိနစ္ ေနာ္...ေဖေဖ ၅မိနစ္ဘဲ” ဖခင္ျဖစ္သူက ေခါင္းျငိမ့္ျပလုိက္ေတာ့ သား
ျဖစ္သူကေပ်ာ္သြားျပီးခုန္ေပါက္ကစားေနလုိက္တယ္။ ၅မိနစ္ေက်ာ္သြားျပီးေနာက္ ဖခင္ျဖစ္သူ ကထုိင္ေနရာမွ
မွတ္တပ္ရပ္လုိက္ျပီး သားျဖစ္သူကုိထပ္မံလွမ္းေခၚလုိက္တယ္။ “သားေရ အခ်ိန္ျပည့္ျပီ သြားရေအာင္”
သားျဖစ္သူ ကထပ္မံျပီးေခါင္းျငိမ့္ျပလုိက္တယ္။ “ေဖေဖေရေနာက္ထပ္၅မိနစ္ေလာက္ ၅မိနစ္ဘဲ”
ဖခင္ျဖစ္သူက ျပဳံးလုိက္ျပီး “ေကာင္းျပီးသား” “ရွင္က ကေလးအေပၚ သိပ္စိတ္ရွည္တာဘဲေနာ္” ေဘး
အနား မွာ ရွိေသာအမ်ဴိးသမီး လွမ္းေျပာလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။အမ်ဳိးသားျဖစ္သူက သူမကုိျပဳံး ျပီး ဒီလုိ
စကားရွည္ကုိ လွမ္းေျပာလုိက္ေတာ့တယ္။ “ကြ်န္ေတာ့္သားၾကီး ကဒီပန္းျခံနားမွာ မူးေနတဲ့
ကားေမာင္းသမား ေၾကာင့္ စက္ဘီးစီးေနရာကေန ကားတုိက္ခံရျပီး မနွစ္ကမွဆုံးသြားတယ္။ကြ်န္ေတာ္က
သားၾကီး သူရ နဲ႕ ဒီလုိမ်ဳိး ပန္းျခံလာတာတုိ႕သူနဲ႕အတူတူေနျပီး အခ်ိန္ကုန္တာမ်ဳိး တုိ႕ မလုပ္နဳိင္ခဲ့ဘူး။
လုပ္ဖုိ႕လဲအခ်ိန္က မေပးနဳိင္ခဲ့ဘူးေလ။ဒီလုိမ်ဳိး အျဖစ္ေတြကုိ ကြ်န္ေတာ့္ သားငယ္ကုိမျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။
သားငယ္ကေတာ့သူ၅မိနစ္ေလာက္ ထပ္ ပုိျပီး ကစားရတယ္ဆုိျပီးထင္ေနမွာ။အမွန္တကယ္ေတာ့ကြ်န္ေတာ္
က ရလုိက္တာပါ။ကြ်န္ေတာ္ကသူကစားေနတာကုိေနာက္ထပ္ ၅မိနစ္ပုိျပီးၾကည့္လုိက္ရတာပါ။
ဘဝဆုိတာ ပညတ္ထားတဲ့ အခြင္႔အေရးေတြ ဦးစားေပး အနစ္နာခံမွဳ႕ေတြနဲ႕ျပည့္နက္ေနျခင္း
လည္းျဖစ္တယ္။ သင့္ရဲ႕ဦးစားေပးအနစ္နာ ခံမွဳ႕ ကေရာဘာေတြျဖစ္မလဲ။ဒီေန႔ကစျပီး သင့္ရဲ႕
ခ်စ္ခင္အနွစ္သက္ဆုံးသူကုိ ၅မိနစ္ေလာက္အခ်ိန္ေပးေပးပါ။
အညၾတ (ေခတၱ နယူး ေယာက္ခ္)
ဘာသာျပန္
ဤဘာသာျပန္အားေအာက္ပါဝက္ဖ္ဆုိဒ္မွျပန္ဆုိထား၏။အနည္းအက်င္းျပန္လည္ျပဳျပင္ထားသည္။
http://www.piffe.com/inspiration/five-more-minutes.php
မူရင္းအားအထက္ေဖာ္ျပပါဝက္ဖ္ဆိုဒ္တြင္ျပန္လည္ၾကည့္ရွဳနဳိင္သည္။
9/15/09
က်ြန္ေတာ္ေၾကကြဲခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္း
ရည္ရြယ္ခ်က္ကေလးနဲ႕ ေရးရတာပါ။ က်ြန္ေတာ္ ၇ တန္း အရြယ္တုန္းကေပါ့။ ျမဳိ႕ေလးတစ္ျမဳိ႕မွာ က်ြန္ေတာ္ ေမေမ က အရမ္းခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ အဲဒီေမေမ့သူငယ္ခ်င္းမွာသမီးေလး တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ အဲဒီသမီးက က်ြန္ေတာ့္ထက္္၁၂ ေလာက္ၾကီး ျပီး က်ြန္ေတာ့္ကုိ သူမ ေမာင္ေလးလုိ ဘဲ အရမ္းခ်စ္ ခင္တယ္။ အဲဒီအစ္မဟာ က်ြန္ေတာ္တုိ႕အိမ္ကုိသူ႕မ စီးပြားေရးကိစၥနဲ႕ မၾကာခဏလာေလ့ရွိတယ္။သူမဟာ ေဗဒင္ကုိ အလြန္ယုံလြန္းသူျဖစ္တယ္။တစ္ေန႔မွာေတာ့ သူမဟာ ေဗဒင္ဆရာ တစ္ေယာက္ဆီမွာ ေဗဒင္ သြားေမးခဲ့တယ္။ ေဗဒင္ဆရာက သူမကုိသူမ စီးပြားေရး လာဘ္လာဘ ေကာင္းေအာင္ ၅က်ပ္တန္ေလး တစ္ရြက္ ကုိ သူမအျမဲေဆာင္ထားဖုိ႕ ယၾတာ အေနနဲ႕ေပးခဲ့တယ္။ တုိင္ဆုိင္မွဳ႕ေၾကာင့္လားေတာ့မသိပါ သူမ၅က်ပ္တန္ေလး ေဆာင္ျပီး စီးပြားေရးကိစၥေတြသြားတုိင္း အရာအားလုံး ဟာအဆင္ေျပေခ်ာ့ေမႊ႕ခဲ့တယ္။ ၅က်ပ္တန္ေလး ေဆာင္ မသြားရင္ေတာ့ သူမ ရဲ႕စီးပြားေရး ကိစၥေတြ ဟာ အျမဲပဲအဆင္မေျပမွဳ႕ေတြ ၾကဳံေတြ႔႕လာရတတ္တယ္။၅က်ပ္တန္ေလး ကုိ ေဆာင္မသြားရင္ ေတာ့ အခက္အခဲေတြမၾကာခဏၾကဳံေတြ႔လာရသည္နွင့္ အမွ် သူမ ဟာ ၅က်ပ္တန္ေလး အေပၚယုံၾကည္ သက္ဝင္မွဳေတြ တေန႕ထက္တေန႕တုိး ပြားလာခဲ့ရတယ္။ ဒ့ါေၾကာင့္ ၅က်ပ္တန္ေလးကုိသူူမဘယ္ သြားသြား အျမဲေဆာင္သြားခဲ့ေတာ့တယ္။ တစ္ေန႔မွာေတာ့ သူမဟာအိမ္မွာေနရင္း ပူအုိက္တာေၾကာင့္ ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွာ ေရခ်ဳိးေနခဲ့တယ္။ ေရခ်ဳိးေနခ်ိန္မွာေတာ့ အိမ္ေရွ႕မွာ သီလရွင္ေတြအလွဴခံလာတာကုိၾကားတဲ့ သူမ မိခင္ဟာ သုံးထပ္မွာရွိတဲ့ အခန္းေလးဆီကုိသြားရမွာ ပ်င္းေနတာ ကတေၾကာင္း ၊ဆြမ္းဆန္စိမ္း ကုိမလွဴဘဲ ေငြလွဴခ်င္တာကတစ္ေၾကာင္း ေၾကာင့္ ေျမညီထပ္မွာရွိတဲ့ သူမရဲ႕သမီးျဖစ္သူအခန္းထဲကုိဝင္သြားျပီး စားပြဲေပၚမွာ အလြယ္တကူေတြ႔ရတဲ့ သမီး ျဖစ္သူ ပုိက္ဆန္အိတ္ထဲက ငါးက်ပ္တန္ေလး ကုိ ယူျပီး သီလရွင္ ေတြကုိ အလွဴျပဳလုိက္မိတယ္။ အမီးျဖစ္သူဟာ ေရခ်ဳိးခန္းထဲက ျပန္ထြက္လာျပီး သူမ ပုိက္ဆန္အိတ္ေလး ပြင့္ေနတာေတြ႔တာေၾကာင့္ပုိက္ဆန္အိ္တ္ေလး ကုိေသေသ ခ်ာခ်ာ စစ္ ေဆးလုိက္ေတာ့တယ္။ ၅က်ပ္တန္ေလး ကုိမေတြ႔ေတာ့တဲ့အခါမွာ သူမဟာ ျပာျပာသလဲအိမ္ေရွ႕ကု္ိထြက္လာ ျပီး ဧည့္ခန္း မွာထုိင္ေနတဲ့မိခင္ ကုိ ဒီလုိ လွမ္း ေမးလုိက္တယ္။
“အေမ.....သမီးအခန္းထဲဝင္ေသးလား။”
သမီးျဖစ္သူေဆာင့္ၾကီးေအာင့္ၾကီးနဲ႕ေမးလာတဲ့ေလသံကုိမိခင္ျဖစ္သူက ညင္းသာစြာနဲ႕ ဒီလုိျပန္ေျဖလုိက္တယ္။
“အင္း... ဝင္တယ္သမီး ေရ သီလရွင္ေတြအလွဴခံလာလုိ႕ အေမလည္း အေပၚမတက္ခ်င္တာနဲ႕ သမီး အခန္းထဲဝင္ျပီး ပုိက္ဆန္အိတ္ထဲက ၅က်ပ္တန္ေလးယူျပီး လွဴလုိက္တယ္သမီး”
သမီးျဖစ္သူဟာအေမ့စကားသံအဆုံးမွာ ေတာ့ ေဒါသူပုန္ထျပီး အေမျဖစ္သူကုိဒီလုိေအာ္ဟစ္ျပစ္တင္လုိက္တယ္။
“အေမကလည္း ဒီ၅က်ပ္ကုိမွ လာယူေနတယ္။ သမီး မွာ ဒီတရြက္ေလးဘဲရွိတဲ့ဟာကုိ ဘာလုိ႔အခန္းထဲ အသိမေပး ဘဲဝင္ယူရတာလည္း ေတာ္ေတာ္ခက္တာဘဲအေမေတာ့”
သမီး ေလသံက မာေၾကာေနတာကတေၾကာင္း၊အေမျဖစ္သူက အသိမေပးဘဲယူျခင္းကုိခို္းသည္ဟုစြပ္စြဲသည့္ ပုံစံျဖင့္ျပစ္တင္ တာက တစ္ေၾကာင္း ေၾကာင့္ သမီးေျပာတာကုိသေဘာ ေပါက္ နားလည္မွဳမရွိတဲ့အေမ ျဖစ္သူဟာ ခ်ဳပ္တည္း ထားတဲ့ေဒါသ ကုိ မခံနဳိင္ဘဲဒီလုိျပန္လည္ေျပာဆုိ လုိက္ေတာ့တယ္။
“နင့္ပုိက္ဆန္ဒီေလာက္ေလးနဲ႔အျဖစ္သည္းျပမေနနဲ႔။ နင့္ကုိအဲဒီေငြရဲ႕အဆတစ္ရာငါျပန္ေပးမယ္။ ငါ့ကုိလာေအာ္မေနနဲ႔ဒီလုိ။ ငါေျပာတာၾကားလား၊ မၾကား ခ်င္ရင္ကုိယ္ဟာကုိသြားေသလုိက္။”
အဲဒီလုိအေခ်အတင္ စကားမ်ား ၾကျပီး ေနာက္ပုိင္း မွာ သမီးျဖစ္သူ ဟာ “ဝုန္း” ကနဲ အိမ္ခန္းတံခါးကုိဆြဲပိတ္ လုိက္ေတာ့တယ္။ သိပ္မၾကာခင္မွာ အသံတစ္စနွစ္္စ သာထြက္လာျပီး သမီးျဖစ္သူဟာအခန္းထဲမွာ ျငိမ္သက္သြားေတာ့တယ္။ သုံး ေလးနာရီၾကာတဲ့ေနာက္ပုိင္းမွာ ေတာ့အေမျဖစ္သူဟာစိတ္ဆုိးေျပသြားျပီး သမီးျဖစ္သူအခန္းဝနားလာျပီး အခန္းတံခါးေခါက္လုိက္တယ္။
“သမီးေရ...သမီးေလး...ထပါေတာ့ အေမ့ကုိစိတ္ဆုိးေနျပီးလား။သမီးေရအျပင္ထြက္ရေအာင္။”
အေမျဖစ္သူဟာအၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာေခၚေသာ္လည္း သမီး ဆီမွဘာမွ်တုန္႕ျပန္မွဳ႕ကုိ မၾကားရတာေၾကာင့္ အခန္းတံခါး ကုိ ေစာင့္ဖြင့္လုိက္တယ္။အဲဒီအခါမွာေတာ့ အေမျဖစ္သူဟာအိပ္ယာေပၚမွာလွဲျပီး အသက္ေပ်ာက္ေနတဲ့သမီး ကုိေတြ႔လုိက္ရေတာ့တယ္။ သမီးျဖစ္သူဟာ ၾကြက္သတ္ေဆးေသာက္ျပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အဆုံးစီရင္သြားခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
သမီးျဖစ္သူရဲ႕အယူသည္းတတ္မွဳ႕နဲ႕ ေဒါသၾကီး ေခါင္းမာတတ္မွဳ႕၊ အေမျဖစ္သူရဲ႕ လက္လႊတ္စပါယ္ ေျပာဆုိတတ္ မွဳ႕ေၾကာင့္ သမီးျဖစ္သူရဲ႕ အသက္ဆုံးရွဴံး ခဲ့ရေတာ့တယ္။ ဒီျဖစ္အပ်က္ေလးဟာ က်ြန္ေတာ့္အ တြက္ေတာ့ မေမ့နဳိင္စရာသံေဝဂရစရာတစ္ခုပါ။ က်ြန္ေတာ္ ကေဗဒင္ဆရာေတြကုိ အျပစ္တင္ေနျခင္းလည္း မဟုတ္ပါ။ ေဗဒင္ဆုိသည္မွာလည္း မမွန္တာ မရွိပါ။ သုိ႕ေပမယ့္ လူမွန္ေနရင္ေတာ့ ေဗဒင္ ကမွားသြားတတ္ပါတယ္။ ဥပမာ အရေျပာရရင္ေတာ့ ေဗဒင္ဆရာ ကေဟာထားသည္ လူတစ္ေယာက္ ဒီေန႔အဲဒီျမဳိ႕ကုိမသြားရဘူး။ သြားခဲ့ရင္ ဒီလူဒုကၡေရာက္သြားနဳိင္တယ္လုိ႕ဆုိၾကပါစုိ႕။ အဲဒီလူက ေဗဒင္ဆရာေျပာသလုိ အဲဒီျမဳိ႕ ကုိ မသြားခဲ့ ရင္ သူ ဒုကၡနဲ႕ ကင္းသြားမယ္။ ဒီေတာ့ေဗဒင္မွားသြားတယ္။ ဘာလုိ႕လဲဆုိေတာ့ လူ ကေဗဒင္ဆရာေဟာထားသလုိ မွန္မွန္ကန္ကန္ေနလုိက္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။ အကယ္၍ အဲဒီလူကေဗဒင္ဆရာေျပာတာကုိလက္မခံဘဲသြားခဲ့ရင္ သူဒုကၡေရာက္သြားမွာအမွန္ပင္။ ဒီေတာ့ကား ေဗဒင္ကမွန္သြားျပန္၏။ အမွန္တကယ္က လူမွားလုိ႕ေဗဒင္မွန္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ လူကမွနေအာင္ေန လွ်င္ေတာ့ ေဗဒင္မွားပါသည္။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ေဗဒင္ဆုိသည္ကုိယုံုယုံမယုံယုံ ေဗဒင္ေဟာထားသလုိေတာ့လုပ္လုိက္ ပါ။သုိ႕ေပမယ့္ အေပၚက အမလုိေတာ့အယူမသည္းပါနွင့္။ စိတ္မၾကီးပါနွင့္။ အေမျဖစ္သူလုိလည္း သားသမီးေတြအေပၚ လက္လြတ္စပါယ္မေျပာမိပါေစနွင့္။
ဒီစာကုိဖတ္ျပီးသင္ တစ္ခုခုကုိဆင္ျခင္လုိက္မိတယ္ဆုိရင္ က်ြန္ေတာ္ ေက်နပ္ပါတယ္။
အညၾတ(ေခတၱ နယူးေယာက္ခ္)
9/13/09
သူေတာ္ေကာင္း တုိ႕ က်င့္ဝတ္
အခ်ိန္မေရြး စိတ္ေကာင္းေမြး
ေနရာမေရြး စိတ္ေကာင္းေမြး
အရြယ္မေရြး စိတ္ေကာင္းေမြး
ပုဂြိဳလ္မေရြး စိတ္ေကာင္းေမြး
စိတ္ေကာင္းေမြးဘုိ္႕ ပထမ
စိတ္ေကာင္းေမြးဘုိ႕ တစ္ဘဝ
စိတ္ေကာင္းေမြးဘုိ႕ ထာဝရ
စိတ္ေကာင္း ရွိမွ နဳတ္ေကာင္းရ
စိ္တ္ေကာင္းရွိမွ ကုိယ္ေကာင္းရ
စိတ္ေကာင္းရွိသာ မဂၤလာ
နဳတ္ေကာင္းရွိသာ မဂၤလာ
ကုိယ္ေကာင္းရွ္ိသာ မဂၤလာ
စိတ္ေကာင္းတခု ရွိေအာင္ျပဳ
ျပည့္မွဳ မဂၤလာ အရာရာ
ကုိယ္နဳတ္စိတ္ပါ ယဥ္ေက်းသာ
ျပည့္မွာ မဂၤလာ အရာရာ
ဘယ္သူတရား ပ်က္ပ်က္ကုိယ္ မပ်က္နဲ႕
သူမေကာင္းလည္း ကုိယ္ေကာင္းပါ
သူကေကာင္းလည္း ကုိယ္ေကာင္းပါ
အရာရာကုိ အရွဴံး ေပးက နွလုံးေအး၏။
အညံ့ပန္း(ပတၱာျမားေျမ)
ေဖေဖအသိေပးခ်င္တဲ့အေၾကာင္း
(နဳတ္သည္-ဆက္သည္)နဳတ္ဆက္ပါသည္။
(ေလာဘကုိနဳတ္သည္-အေလာဘ ကုိဆက္သည္။)
(ေလာဘကုိနဳတ္သည္-ဒါန ကုိဆက္သည္။)
(ေလာဘကုိနဳတ္သည္-ဝိပႆနာ တရားကုိဆက္သည္။)
(ေဒါသကုိနဳတ္သည္-အေဒါသ ကုိဆက္သည္။)
(ေဒါသကုိနဳတ္သည္-သီလ ကုိဆက္သည္။)
(ေဒါသကုိနဳတ္သည္-ေမတၱာ ကုိဆက္သည္။)
(ေဒါသကုိနဳတ္သည္-ဝိပႆနာ တရားကုိဆက္သည္။)
(ေမာဟကုိနဳတ္သည္-အေမာဟ ကုိဆက္သည္။)
(ေမာဟကုိနဳတ္သည္-ဘာဝနာ ကုိဆက္သည္။)
(ေမာဟကုိနဳတ္သည္- ဝိပႆနာ တရား ကုိဆက္သည္။)
(ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ ကုိနဳတ္သည္- ဒါန၊သီလ၊ေမတၱာ၊ဝိပႆနာ ကုိဆက္သည္။)
ဒါနျပည့္ျပည့္-ဝ္ိပႆနာ တရား ျပည့္ျပည့္
သီလျပည့္ျပည့္-ဝ္ိပႆနာ တရား ျပည့္ျပည့္
ေမတၱာျပည့္ျပည့္-ဝိပႆနာ တရား ျပည့္ျပည့္
ဒါနအစ-သီလေရွးဦးစြာ-ဘာဝနာပထမ
တထပ္တည္းၾကမွ ေဝေနယ်။
အည့ံပန္း (ပတၱျမားေျမ)
9/11/09
တုိးတက္မွဴ႕ရရန္ေဆာင္ရြက္ပုံ
ရုိးသား လွေသာ ဝယ္သူတစ္ဦး က အ့ံၾသ ခ်ီးမြန္းစကားကုိဆုိေနလုိက္တယ္။
"ေနာင္ၾကီး ေရ...ေနာင္ၾကီး က ဘာေတြ ဘယ္လုိ လုပ္လုိ႕ ဒီေလာက္ ထိေတာင္
ေတာ္ေနရတာလဲဗ်။ခင္္ဗ်ား ဘာဘဲလုပ္လုပ္ အကုန္အလုပ္ျဖစ္ေနတယ္။"
ဆုိင္ရွင္က အျခားဝယ္သူ ေတြ မၾကားေအာင္ နွစ္ကုိယ္ၾကားတုိးညွင္းစြာ ဒီလုိျပန္ေျဖ
လုိက္တယ္။
“က်ြန္ေတာ္ ဘယ္သူ႕ကုိမွဒီကိစၥ နဲ႕ ပက္သက္ျပီး မေျပာျပဖူးဘူး။ ”
“ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားဟာ အရမ္းရုိးသား ျဖဴ စင္တာေၾကာင့္ က်ြန္ေတာ္ခင္ဗ်ား ကုိေျပာျပပါ့မယ္။ က်ြန္ေတာ္ ဒီလုိ
လုပ္ငန္းေတြကုိ ေကာင္းေကာင္း လည္ပတ္ေနနဳိင္ေအာင္ စဥ္းစားဥာဏ္ေတြရတာက ငါးေခါင္းကုိမ်ားမ်ား
စားလုိ႕ျဖစ္ရတာပါ။ ခင္ဗ်ားလည္း က်ြန္ေတာ္လုိငါးေခါင္းမ်ားမ်ား စားရင္ ဥာဏ္ေကာင္း ျပီး ဘယ္လုပ္ငန္းကုိ
ဘယ္လုိလုပ္ရမယ္ဆုိတာ သိလာလိမ့္မယ္။”
“ဟုတ္လား ။ခင္ဗ်ား ဆီမွာ အဲဒီငါးေခါင္းေတြေရာင္းလားဗ်။” ရုိးသား ေသာဝယ္သူကေမးလုိက္သည္။
“ေရာင္းတယ္။ ငါးေခါင္းတခု ကုိ ၄ေဒၚလာ ဘဲၾကတယ္။” ဆုိင္ရွင္ကျပန္ေျဖလုိက္သည္။
ရုိးသားေသာဝယ္သူ က ငါးေခါင္း ၃ေကာင္ဝယ္သြားခဲ့သည္။
တပတ္ခန္႕ၾကာေသာအခါ....ထုိရုိးသားေသာဝယ္သူ ကဆုိင္ရွင္ထံျပန္ေရာက္လာျပီး ငါးေခါင္းမွာ အင္မတန္
ခါးေၾကာင္း နွင့္ သူ၏ဥာဏ္ရည္မွာ တုိးတက္လာျခင္း မရွိေၾကာင္း ျပစ္တင္ေျပာဆုိလုိက္သည္။
“ခင္ဗ်ား ငါးေခါင္းစားတာ မလုံေလာက္ေသးလုိ႕ပါဗ်ာ။” ဟု လူလည္ဆုိင္ရွင္ျပန္ေျဖလုိက္သည္။
ထုိအေျဖကုိၾကားေသာ ရုးိသားေသာဝယ္သူ သည္ ငါးေခါင္း အေကာင္ ၂၀ ဝယ္၍ အိမ္သုိ႕ျပန္သြားခဲ့သည္။
နွစ္ပတ္ခန္႕ၾကာေသာအခါ ထုိရုိးသားေသာဝယ္သူ သည္ ေဒါသတၾကီး ျဖင့္ ဆုိင္ရွင္ထံေရာက္လာျပီး
ေျပာလုိက္သည္။
“ေဟ့လူ ခင္ဗ်ား က်ဳပ္ကုိငါးေခါင္း တေကာင္ကုိ၄ေဒၚလာနဲ႕ေရာင္းတယ္။ ခင္ဗ်ားေျပာေတာ့အဲဒီငါးေခါင္း စား မွ
က်ဳပ္ ဥာဏ္္ေကာင္း ျပီး လုပ္ငန္းသစ္ေတြဘယ္လုိလုပ္ရမယ္ဆုိတဲ့အေတြးေတြေပၚ လာမယ္ဆုိ။ တကယ္ဆုိ
က်ဳပ္တျခားဆုိင္မွာ ငါးတေကာင္လုံး ဝယ္မယ္ဆုိရင္ တေကာင္လုံး မွ ၂ေဒၚလာဘဲၾကတယ္ဗ်။ ခင္းဗ်ား က
က်ဳပ္ကုိ ငါးေခါင္းခ်ည္းသက္သက္ကုိ၄ေဒၚလာနဲ႕ေရာင္းတယ္။ဒါ ခင္ဗ်ားက်ဳပ္ကုိသက္သက္ညစ္ေနတာဘဲ။”
ထုိလူစကားအဆုံးမွာေတာ့ ဆုိင္ရွင္ျဖစ္သူက ဒီလုိျပန္ေျပာလုိက္ေတာ့တယ္။
“ၾကည့္ၾကည့္ ခင္ဗ်ား အရင္ကလုိမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ခင္ဗ်ား ဆီမွာ တြက္ခ်က္တတ္တဲ့ဥာဏ္တုိးလာျပီ။”
(ဘယ္လုိဘဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ လူတုိင္းလူတုိင္း ဟာသူတုိ႕ဘဝေတြတုိးတက္ဖုိ႕အတြက္ ရုိးသားမွဳ႕နဲ႕ ၾကဳိးစားမွဳ႕ေတာ့ရွိ ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရုိးသားမွဳ႕ကုိအရင္းခံျပီး မွန္မွန္ကန္ကန္ၾကဳိးစားရင္ေတာ့ ဘယ္သူမဆုိ သူသြားခ်င္တဲ့ပန္းတုိင္ကုိေတာ့ တေန႔ေရာက္ရမွာမလြဲပါဘဲ။ မွန္ကန္စြာၾကဳိးစားနဳိင္ပါေစလုိ႕ဆႏၵျပဳလွ်က္...)
အညၾတ (ေခတၱ နယူး ေယာက္ခ္)
ဘာသာျပန္
ဤဘာသာျပန္အားေအာက္ပါဝက္ဖ္ဆုိဒ္မွျပန္ဆုိထား၏။အနည္းအက်င္းျပန္လည္ျပဳျပင္ထားသည္။
http://www.guy-sports.com/humor/stories/story_fishy.htm
အထက္ေဖာ္ျပပါငါးေခါင္းပုံနွင့္ မူရင္း ေၾကာင္းအရာ ကုိ အထက္ေဖာ္ျပပါ ဝက္ဖ္ဆိုဒ္တြင္ ျပန္လည္ ၾကည့္ရွဳ နဳိင္သည္။
9/10/09
ဘဝ
blah blah ေတြကုိလည္း
အာပလာအၾကံနဲ႕ ဒီလုိငါ မထင္ခဲ့မ
ေတာ္ပါ ေတာ္ပါ ဆုိ
ဘာညာဘာညာ ေတြကုိလည္း
ပလီပလာနဲ႕ ဒီလုိငါ မရွဴပ္ခဲ
ေခၚပါ ေခၚပါ ဆုိျပီးေတာ့
သူသူငွာငွာ ေတြကုိလည္း
မထီမမာနဲ႕ ဒီလုိငါ မလုပ္ခဲ့
ေဘာ္ဒါ ေဘာ္ဒါ ဆုိ
ၾကင္ၾကင္နာနာ ေတြ
ကလိမ္ကမာဥာဏ္နဲ႕ ဒီလုိငါ မခ်ဴျခာခဲ့မိပါဘ
လာကြာ လာကြာ ဆုိျပီးေတာ့
မေသမခ်ာ ေတြကုိလည္း
ေရေရရာရာနဲ႕ ဒီလုိငါ မခ်ျပခဲ့မိပါဘူး
ေအာ္ဘ၀ဘ၀!!!
အခုက်ေတာ့လည္း...
မုိးေတြမရွိေတာ့
မုိးေရခံထားမိတဲ
ေအာက္တည့္တည့္က ေရခံခြက္ က
အညၾတ(ေခတၲနယူးေယာက္)