လမင္း လုိ သၼီး

ဟုိး ေရွး ေရွး တုန္း က (ေန) ၊ (ေလ) ၊ (လမင္း) ဆုိ ျပီး ေတာ့ ညီ အ မ သုံး ေယာက္ ရွိ ခဲ့ တယ္။ သူ မ တုိ႕ ရဲ႕ အ ေမ ဟာ ည အ ခါ မွာ အ လြန္ တ ရာ မွ ေတာက္ ပ ျပီး အ ရမ္း လွ ပ တဲ့ (ၾကယ္) က ေလး တ လုံး ျဖစ္ ခဲ့ တယ္။ တ ေန႕ မွာ သူ တုိ႕ ရဲ႕ ဦး ေလး နဲ႕ အ ေဒၚ ေတြ ျဖစ္ ၾက တဲ့ (မုိးၾကဳိး) နဲ႕ (လွ်ပ္ စီး) တုိ႕ ဟာ အဲ ဒီ ညီ အ မ သုံး ေယာက္ ကုိ ည စာ ထ မင္း စား ဖုိ႕ ဖိတ္ ေခၚ ခဲ့ တယ္။ အ ေမ ျဖစ္ တဲ့ ေဒၚ (ၾကယ္) ဟာ သူ႕ သမီး သုံး ေယာက္ ကုိ သူ႕ ဦး ေလး ၊ အ ေဒၚ ေတြ နဲ႕ ထ မင္း စား ဖုိ႕ ကုိ ခြင့္ ျပဳ လုိက္ တယ္။ အ ေမ ျဖစ္ သူ က ေတာ့ အိမ္ ေစာင့္ အ ျဖစ္ တာ ဝန္ ယူ ရ ျပီး သူ႕ သ မီး ေတြ ျပန္ လာ တဲ့ အ ထိ ေစာင့္ ေန မွာ ျဖစ္ ေၾကာင္း သူမ ရဲ႕ သ မီး ေတြ ကုိ ေျပာ ျပီး အိမ္ မွာ က်န္ ရစ္ ခဲ့ တယ္။ ဒါ ေၾကာင့္ သမီး ျဖစ္ သူ (ေန) ဟာ သူမ ရဲ႕ အ ၾကဳိက္ ဆုံး ေရႊ ဝါ ေရာင္ ဝတ္ စုံ ေလး ကုိ ဝတ္ ဆင္ လုိက္ တယ္၊၊ (ေလ) ဟာ လဲ သူ မ ရဲ႕ အ ေတာင္ ပံ ပါ တဲ့ ဝတ္ စုံ ေလး ကုိ ဝတ္ လုိက္ ျပီး (လမင္း) ဟာ လဲ သူ မ ရဲ႕ ေငြ ေရာင္ ဝတ္ စုံ ေလး နဲ႕ ကုိယ္ စီ အ လွ ေတြ ျပင္ ျပီး ဦး ေလး ေတြ ဖိတ္ ၾကား တဲ့ ညစာ စား ပြဲ ကုိ သြား ခဲ့ ၾက တယ္။ အဲ ဒီ ည စာ စား ပြဲ ေလး ကေတာ့ သူ႕ မ တုိ႕ ညီ အ မ သုံး ေယာက္ အ ဖုိ႕ ေတာ့ ဘယ္ လုိ မွ ကုိ ေမ့ မ ရ နဳိင္ ေအာင္ ပါ ပဲ။ စား ပြဲ ေပၚ မွာ လည္း သက္ တန္႕ ေရာင္ မ်ဳိး စုံ အ စား အ ေသာက္ ေတြ အ လွ်ံ ပယ္ ပါ ပဲ။ ျပီး ေတာ့ လည္း ပဲ ေတာင္ ျမင့္ ေပၚ မွာ ရွိ ေန တတ္ တဲ့ နွင္း ေရခဲမႈန္႕ ၊ ျဖဴေဖြး ေပ်ာ့ဖတ္ ေန တဲ့ ေကာင္း ကင္ ေပၚ က တိမ္ ကိတ္ မႈန္႕ ၊ ေျမ ျပင္ ေပၚ မွာ ေတာင္ ပုံ ယာ ပုံ နဲ႕ ေတာ္ ေတာ္ ေလး ကုိ စုံ စုံ လင္ လင္ ရွိ လွ တဲ့ သစ္ သီး ဝလံ အ စ ရွိ တာ ေတြ ကုိ ဦး ေလး နဲ႕ အ ေဒၚ ျဖစ္ သူ က ေက်ြး ေမြး ပါ တယ္။ ညီ အ မ သုံး ေယာက္ ဟာ သူ တုိ႕ ေတြ ဗုိက္ ျပည့္ တဲ့ အ ထိ စား ၾက ပါ တယ္။ အ ထူး အ ျဖင့္ (ေန) နဲ႕ (ေလ) ဟာ အား ပါး တ ရ စား ေသာက္ လုိက္ တာ သူ မ တုိ႕ ရဲ႕ ပန္း ကန္ ေပၚ မွာ ဘာ တ ခု မွ မ က်န္ ေအာင္ ပါ ပဲ။ ဒါ ေပ မယ့္ (လမင္း) က ေတာ့ ျဖင့္ အ ရမ္း ကုိ ၾကင္ နာ စိတ္ ရွိ ျပီး အ ေမ့ အ ေပၚ အ ရမ္း နား လည္ မႈ ရွိ တတ္ တဲ့ သူ က ေလး ပါ။ သူ မ ဟာ အ စား ေကာင္း ေတြ ကုိ ၾကဳိက္ လြန္း လွ ေသာ္ လည္း အ္ိမ္ ေရာက္ တဲ့ အ ခါ မွာ အ ေမ (ၾကယ္) က ေလး ကုိ အ ခု လုိ အ စား ေကာင္း ေတြ ကုိ စား ေစ ခ်င္ တဲ့ ေစ တ နာ ေၾကာင့္ သူမ မိခင္ စား ဖုိ႕ အ တြက္ သူ မ ပန္း ကန္ ထဲ က စား စ ရာ တ ဝက္ ကုိ အ ေမ့ ဖုိ႕ ဆုိ ျပီး သိမ္း လာ ခဲ့ ပါ တယ္။ အဲ ဒီ ေနာက္ မွာ ညီ အ မ သုံး ေယာက္ ဟာ ဦး ေလး ျဖစ္ သူ (မုုိးၾကဳိး) နဲ႕ အ ေဒၚ ျဖစ္ သူ (လွ်ပ္စီး) တုိ႕ ကုိ နွဳတ္ ဆက္ ျပီး အိမ္ ကုိ ျပန္ ခဲ့ ၾက ပါ ေတာ့ တယ္။ အိမ္ ကုိ ျပန္ ေရာက္ တဲ့ အ ခါ မွာ သူ မ တုိ႕ ရဲ႕ မိ ခင္ (ၾကယ္) ေလး ဟာ သူ မ ဂတိ ေပး ထား တဲ့ အ တုိင္း အလင္း ေရာင္ မွိန္ မွိန္ နဲ႕ သူ႕ မ သမီး ေတြ ကုိ ထုိင္ ေစာင့္ ေန တာ ကုိ ျမင္ လုိက္ ၾက ပါ တယ္။ မိ ခင္ (ၾကယ္) က သူ႕ သ မီး ေတြ ကုိ လွမ္း ေျပာ လုိက္ ပါ တယ္။ " တ ည လုံး ဒီ မွာသမီး တုိ္႕ ကုိ ထုိင္ ေစာင့္ ေန တာ။ ထမင္း လည္း မ စား ရ ေသး ဘူး ။ အ ေမ အ တြက္ ဘာ ေတြ မ်ား ယူ လာ ခဲ့ ၾက သ လဲ " ။ အဲ ဒီ အ ခါ မွာ (ေန) ဟာ သူမ ရဲ႕ အ ဝါ ေရာင္ ဆံ ပင္ ကုိ ကုတ္ ျခစ္ ျပီး မ နွစ္ ျမဳိ တဲ့ ေလ သံ နဲ႕ "ဟာ အ ေမ က လဲ ဘာ အ တြက္ ေၾကာင့္ အ ေမ့ အ တြက္ ယူ လာ ရ မွာ လဲ။ ကုိယ့္ ဟာ ကုိ ေပ်ာ္ ခ်င္ လုိ႕ အ ျပင္ ထြက္ ျပီး သြား စား တာ ပဲ။ အ ေမ့ အ ေၾကာင္း သမီး ေခါင္း ထဲ မွာ ေတာင္ ထည့္ မ ေတြး မိ ဘူး" လုိ႕ သူ မ အေ မ ကုိေအာ္ ျပီး ျပန္ ေျပာ လုိက္ တယ္။ (ေလ) ဟာ လဲ (ေန) ကဲ့ သုိ႕ သူ မ အ ေမ ကုိ" အ ေမ က လဲ အ ေမ ပဲ..... ကုိယ့္ ဟာ ကုိ အ ျပင္ မွာ ေအး ေအး ေဆး ေဆး သြား စား ျပီး ျပန္ လာ တာ ကုိ အ ေမ့ အ တြက္ ဘာ ကုိ ယူ ခဲ့ ေပး ရ မွာ လဲ။ အ ေမ က က်ြန္ မ ေဘး မွာ မ ရွိ တဲ့ ဟာ ကုိ ဘာ ကိစၥ ေၾကာင့္ အ ေမ အ တြက္ ဆုိ ျပီး စဥ္း စား ေန ရ မွာ လဲ " လုိ႔ ေအာ္ ျပီး ေျပာ လုိက္ ျပန္ တယ္။ ။ သုိ႕ ေပ မယ့္ လည္း (လမင္း) က ေတာ့ သူမ ရဲ႕ အ မ နွစ္ ေယာက္ ျဖစ္ တဲ့ (ေန) နဲ႕ (ေလ) လုိ တ ကုိယ္ ေကာင္း ဆန္ သူ ေလး မ ဟုတ္ ပါ ဘူး။ (လမင္း) ဟာ သူမ ရဲ႕ ျပဳံး ရႊင္ ဝင္း ပ ခ်ဳိသာ တဲ့ မ်က္ နွာ နဲ႕ မိခင္ ျဖစ္ သူ ဘက္ ကုိ လွမ္း ၾကည့္ လုိက္ ျပီး မိ ခင္ (ၾကယ္) ရဲ႕ လက္ က ေလး ထဲ ကုိ အ ထုပ္ တ ခု လွမ္း ေပး ျပီး ေျပာ လုိက္ တယ္။ " ေမ ေမ ေရ ဒီ မွာ ၾကည့္ ပါ အုံး။ သမီး ေမေမ စား ဖုိ႕သမီး ပန္း ကန္ ထဲ က အ စား အ စာ မ်ဳိး စုံ ကုိ ယူ လာ ခဲ့ ေပး ပါ တယ္ ေမေမ။ သမီး က သ မီး ေဝ စု ထဲ က တ ဝက္ ဘဲ စား ခဲ့ ပါ တယ္။ က်န္ တာ ေတြ က ေမေမ စား ဖုိ႕ သ မီး ယူ လာ ခဲ့ ပါ တယ္ ေမေမ " ။ (လမင္း) ဟာ ေျပာ လဲ ေျပာ သူမ ေမေမ စား ဘုိ႕ ေရႊ ပန္းကန္ ကုိ ယူ လာ ျပီး မိခင္ (ၾကယ္) စား ဘုိ႕ ကုိ ျပင္ ဆင္ ေပး လုိက္ ေတာ့ တယ္။ (ၾကယ္) ဟာ သမီး ျဖစ္ သူ (လမင္း) ျပင္ ဆင္ ေပး တာ ကုိ တိတ္ ဆိတ္ ေအး ေဆး စြာ စား လုိက္ တယ္။ သူမ စား ျပီး တာ နဲ႕ သူမ ဟာ သမီး သုံး ေယာက္ ကုိ အ ေရး ၾကီး တဲ့ စကား ေျပာ စ ရာ ရွိ တယ္ ဆုိ ျပီး လွမ္း ေခၚ လုိက္ တယ္။ ပထမဆုံး မိခင္ (ၾကယ္) ဟာ သမီး ျဖစ္ သူ (ေန) ကုိ စ ေျပာ လုိက္ တယ္။ " သမီး (ေန) သမီး ဟာ တ ကုိယ္ ေကာင္း ဆန္ စိတ္ ရွိ ျပီး ဘာ ကုိ မွ စဥ္း သား ဆင္ ျခင္ ျခင္း မ ရွိ လွ ဘူး" သူမ က ဆက္ ေျပာ လုိက္ တယ္။ " သမီး ဟာ အ ျပင္ ထြက္ ျပီး ကုိယ့္ဟာ ကုိသာ ေပ်ာ္ ပါး ျပီး ျပန္ လာ ဖုိ႕ ပဲ သိ္ တယ္။ အိမ္ မွာ က်န္ ခဲ့ တဲ့ မိ သား စု ေတြ အ တြက္ ဘာ ကုိ မွ ထည့္ မ စဥ္း စား ဘူး။ ဒါ ေၾကာင့္ အ ခု အ ခ်ိန္ က စျပီး ေတြ႕ သမွ် ေယာက်ာၤး ေလး ေတြ အ ကုန္ လုံး သမီး (ေန) ကုိ ခ်စ္ ခင္ ၾကဳိက္ နွစ္ သက္ မႈ မ ရွိ ပါ ေစ နဲ႕။ သမီး ရဲ႕ ေရာင္ ျခည္ ဟာ ပူ ေလာင္ ျပီး ဘယ္ အ ရာ ဝတၳဳ မ်ဳိး ကုိ မ ဆုိ ပူ ျပင္း ေလာင္ ၾကြမ္း ေျခာက္ ေသြ႕ သြား ပါ ေစ။ သမီး ထြက္ လာ တာ နဲ႕ ေယာက်ာၤး ေလး ေတြ ဟာ သူတုိ႕ ေတြ ရဲ႕ ေခါင္း ကုိ္ ဦး ထုပ္ နဲ႕ ကာ ကြယ္ ျပီး သမီး (ေန) ရဲ႕ အ နား က ေန ေဝး ရာ ကုိ ထြက္ ခြာ ၾက ပါ ေစ။ (အဲ ဒါ ေၾကာင့္ ယခု အ ခါ မွာ *ေန* ဟာ ေတာက္ ပ ပူ ျပင္း ျပီး ေျခာက္ ေသြ႕ ခဲ့ ရ တယ္။) အဲ ဒီ ေနာက္ မွာ အ ေမ ျဖစ္ သူ ဟာ (ေလ) ကုိ ေျပာ ျပန္ တယ္။ " သမီး (ေလ).....သ မီး ဟာ (ေန) နဲ႕ အ တူ တူ ပါ ဘဲ။ သမီး ဟာ ကုိယ္ ခ်င္း စာ ၾကင္ နာ စိတ္ မ ရွိ ပဲ တ ကုိယ္ တည္း အ တြက္ သာ ၾကည့္ တတ္ တယ္။ ဒီ ေန႕ က စ ျပီး သ မီး (ေလ) ဟာ တုိက္ လုိက္ တုိင္း သမီး ရဲ႕ အ မ (ေန) နဲ႕ အ တူတူ ပူ ေလာင္ ေျခာက္ ေသြ႕ ပါေစ။ သမီး (ေလ) ဟာ တ ခ်က္ ျပင္း ျပင္း တုိက္ ခတ္ လုိက္ တုိင္း သမီး နဲ႕ ထိ တဲ့ အ ရာ အား လုံး ေျခာက္ ေသြ႕ ပါ ေစ။ ဘယ္ သူ တ စုံ တ ေယာက္ မွ် ခ်စ္ ခင္ နွစ္ သက္ ျခင္း မ ရွိ ပါ ေစ နဲ႕။ ေယာက်ာၤး ေလး အား လုံး သမီး ကုိ ေတြ႕ တုိင္း ေရွာင္ ရွား သြား ၾက ျပီး ၾကဳိက္ နွစ္ သက္ ျခင္း မွ ကင္း ေဝး ၾက ပါ ေစ။ (ဒီ လုိ အ ျဖစ္ အ ပ်က္ ေတြ ေၾကာင့္ ဒီ က ေန႔ အ ခါ မွာ ပူ ျပင္း လွ တဲ့ ေႏြ ရာ သီ ေရာက္ တုိင္း *ေလ* တုိက္ ခုိက္ တဲ့ အ ခါ မွာ အ ရမ္း ကုိ ပူ ျပင္း ေျခာက္ ေသြ႕ ျပီး မ နွစ္ သက္ ဖြယ္ ရာ ျဖစ္ ခဲ့ ရ ပါ တယ္။) အခုအ ခါ မွာ ေတာ့ ေနာက္ ဆုံး တ ေယာက္ က်န္ တဲ့ ၾကင္ နာ တတ္ တဲ့ သမီး (လမင္း) ကုိ ေျပာ လုိက္ တယ္။ " သမီး (လမင္း) သမီး ဟာ ကုိယ့္ အ ေမ အ ေပၚ မွာ သိ တတ္ နား လည္ ကုိယ္ ခ်င္း စာ ၾကင္ နာ တတ္ သူ ေလး ျဖစ္ တယ္။ ဒီ အ တြက္ ေၾကာင့္ သမီး ရဲ႕ အ လင္း ေရာင္ ဟာ အ ခ်ိန္ တုိင္း မွာ ေအး ျမ ျခင္း၊ သာယာမႈ႕ ရွိ ျခင္း နွင့္ လွ ပ ျခင္း တုိ႕ ရွိ ရ မယ္။ သမီး ဟာ ေမွး မွိန္ နဳိင္ စြမ္း ရွိ ျခင္း တ ဖန္ ျပန္၍ ေတာက္ ပ နဳိင္ စြမ္း ရွိ ျခင္း စ တဲ့ အ ရည္ အ ျခင္း ေတြ ရွိ္ ရမယ္။ ည အ ေမွာင္ မွာ လင္း လက္ ေတာက္ ပ ျပီး ေယာက်ာၤး ေလး ေတြ အား လုံး ေကာင္း ခ်ီး ေထာ ပ နာ ျပဳ သူ ေလး ျဖစ္ ရ မယ္။" လုိ႕ အ ေမ ျဖစ္ သူ ဟာ သမီး သုံး ေယာက္ ကုိ မွာ ၾကား လုိက္ တယ္။ ( ဒါ ေၾကာင့္ ဒီ ေန႕ အ ခါ မွာ ေတာ့ *လမင္း* ဟာ ေအး ျမ ျခင္း၊ ေတာက္ ပ ျခင္း နွင့္ လွ ပ ျခင္း အစ ရွိ တဲ့ အ ရည္ အ ျခင္း ေတြ နဲ႕ ျပည့္ စုံ ေန ပါ ေတာ့ တယ္။)



{ က်ြန္ ေတာ္ တုိ႕ တ ေတြ ဟာ လည္း လမင္း လုိ အ ေမ ကုိ သိ တတ္ နား လည္ ၾကင္ နာ တတ္ တဲ့ သူ ေတြ အ ျဖစ္ ၾကဳိး စား ၾက ရ ေအာင္ လုိ႕ ဆႏၵ ျပဳ လွ်က္...}


အညၾတ (ေခတၱ နယူး ေယာက္ခ္)
ဘာသာျပန္

ဤဘာသာျပန္အားေအာက္ပါဝက္ဖ္ဆုိဒ္မွျပန္ဆုိထား၏။အနည္းအက်င္းျပန္လည္ျပဳျပင္ထားသည္။
http://www.apples4theteacher.com/holidays/mothers-day/short-stories/how-the-moon-was-kind-to-her-mother.html
မူရင္းအားအထက္ေဖာ္ျပပါဝက္ဖ္ဆိုဒ္တြင္ျပန္လည္ၾကည့္ရွဳနဳိင္သည္။